ευμέτρητος

εὐμέτρητος, -ον (Μ)

αυτός που μετριέται εύκολα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -μετρητος (< μετρώ), πρβλ. α-μέτρητος, α-προσ-μέτρητος].